zwrócić II
skierować coś w jakąś stronę
Twarzy nie było widać. Zwrócona na pole Szukała kogoś okiem, daleko, na dole (I) Widząc, że uciekł, głowę obojętnie zwrócił I kończył rzecz przerwaną (IV) Wojski głowę zwrócił, Zażył dwakroć tabaki i przetarł powieki (V). Na starca wezwanie Szczwacze zwrócili na się rozjaśnione lice I długo rozdzielone złączyli prawice (XI). Która na szyk Bellony gdy zwrócisz twarz piękną, Złamią się wnet oszczepy i tarcze rozpękną, Zwalcz dziś Marsa Hymenem (XII)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń